ดื่นรสชาติขาดเพื่อนมันเหมือนเบื่อ
ถ้าปูเสื่อล้อมวงตรงที่หมาย
กินอาหารบ้านบ้านหมานจะตาย
เล่าบรรยายเรื่องแหย่ให้แก่กัน
ความทรงจำกะหล่ำกระเลือกแค่เปลือกนอก
มาซอนซอกส่วนลึกไม่นึกฝัน
ทานหมูเห็ดเป็ดไก่..สารพัน
แต่ใจมันไม่อร่อยเป็นบ่อยเลย

ถึงใจมันไม่อร่อยจนกร่อยรส
ก็ทานหมดทุกพวงรวงข้าวสวย
แม้อาหารติดไอดินกลิ่นระรวย
ยังอิ่มด้วยเพื่อนพร้อมมาล้อมวง
ก็ทานหมดทุกพวงรวงข้าวสวย
แม้อาหารติดไอดินกลิ่นระรวย
ยังอิ่มด้วยเพื่อนพร้อมมาล้อมวง





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า