[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[toshare]

....ใคร ใช่ญาติจากแคว้น.......แดนไกล
ใคร ชุบจิตแจ่มใส................เมื่อเศร้า
ใคร ให้แห่งพักใจ................ยามตก...ต่ำเฮย
ใคร ร่างเหลือเพียงเถ้า..........เฝ้าร่ำอวยพร

โคลงบทนี้ เคยนำเสนอแล้วในบ้านกลอนฯ
แต่นำเสนออีก เพราะได้เคยอ่านพบใน "มติชน สุดสัปดาห์" (ลืมจดฉบับที่ มาครับ)
มีผู้เสนอให้เรียก การสลับตำแหน่ง เอกโท วรรคท้ายสุด เป็น โทเอก (เฝ้าร่ำ)
ให้ชื่อว่า "โคลงสี่โสภา"
ผู้เขียนได้อธิบายเหตุผล(ยาวๆ ฟังดูดี)ว่า น่าถือเป็นโคลงอีกแบบหนึ่งได้
วันนี้พบอีก ใน "มติชน สุดสัปดาห์" ๘-๑๔ มิถุนายน ๒๕๕๕ ฉบับที่ ๑๖๖๐ หน้า ๖
(ขอไม่นำเสนอโคลง เป็นเรื่องการเมือง)
จึงนำเสนอแบ่งปันกันครับ อีกหน่อยอาจนิยมยอมรับกัน

ขอบคุณครับ

อ๋อ ขอใส่เฉลยไว้ที่นี้เลย (เคยนำเสนอแล้วเช่นกัน แต่ลงคนละที่ จำไม่ได้แล้วครับ)

....คือเพื่อน คือมิตรสหาย..........ให้ใจกาย รักเกื้อหนุน
แบบอย่าง เนื้อนาบุญ................ดุจอรุณ สว่างกลางใจ