ดอกแก้วงาม ถามล่วง มาท้วงถ้อย
เหมือนโดนสอย ลอยร่วง ห้วงเวหน
ช่างชิงชัง ดังพี่ยา หาใช่คน
ถึงมากล้น ใจหลาย ชายโฉดช้า
เช่นขุนศึก ลึกล่ม จมอับเฉา
ด้วยงานเข้า เอาผิดโยน โดนกล่าวหา
แม่เรไร ใยหูเบา เข้าบังตา
ระทมถา คราอับ อาภัพนาง
เจ้าผลักไส ไล่ส่ง ลงเช่นนี้
พี่หามี หน้าสู้ ดูเจ้าหมาง
ศักดิ์ศรีชาย หมายคำ จำมิจาง
ไปเลี้ยงช้าง ล้างกองอี้ ดีกว่าเอย..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
