..............................
รอคืนวันจันทร์ฉายพระพายแผ่ว
คงได้แจวคืนกลับสลับขั้ว
เมฆหมอกร้ายกรายพ้นความหม่นมัว
ดั่งดอกบัวแย้มบานที่บ้านเรา
“ไพร พนาวัลย์”
เมื่อถึงคืนข้างแรม..ดาวแซมหม่น
จำต้องทนหมองไหม้หัวใจเหงา
คิดถึงเดือนเพื่อนใจไม่เห็นเงา
ดาวแซมเศร้าเปลี่ยวทรวงเฝ้าห่วงเดือน
แอบร้องไห้อยู่ปลายฟ้าคราเดือนจาก
คิดถึงมาก..รู้ไหม ใครจะเหมือน
ยามเจ้าจางจากหาวดาวเลอะเลือน
แม้จะเอื้อนลำนำยังช้ำนัก
ถูกดาวหางพุ่งชนจนถลา
จำต้องอ้อนลุงขาอย่าหายหัก
สงสารดาวอ่อนแอพ่ายแพ้รัก
ขอซบตักลุงปรางค์กลางทะเลทราย
เจ้าแซมดาว
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
