(กลอนชิงสัมผัส)
เธอหายไปไร้ข่าวเรื่องราวไร้
อยู่แห่งไหนเพื่อนซึ้งคิดถึงเพื่อน
ทุกคืนค่ำเลือนรางอยู่ลางเลือน
ไม่บิดเบือนใจปันเปลี่ยนผันใจ
เธอเคยเขียนบทกลอนสุนทรบท
ร้อยกรองพจน์ใสสัตย์แจ่มชัดใส
เขียนเรื่องไพรให้สราญเมื่ออ่านไพร
ดูอ่อนไหวตรึงอุราอยู่ตราตรึง
วันนี้เธอเงียบไปทำไมเงียบ
ความเย็นเยียบขึงใจข้างในขึง
เธอเคยรำพึงพร่ำเพลงรำพึง
ถ้อยคำซึ้งเธอให้จากใจเธอ
ฉันยังจำฝังในดวงใจฝัง
คิดทุกครั้งเหม่อลอยนั่งคอยเหม่อ
อยากจะพบเจอเช่นเก่าที่เราเจอ
เป็นเพื่อนเกลอยืมเท่าไหร่ก็ให้ยืม!ฯ
อริญชย์
๒๙/๕/๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
