มีน้ำใบ-บัวบก อยู่หกแก้ว
น้องดื่มแล้ว คงคลาย หายป้ำเป๋อ
ตัวก็งาม โสภา น่าบำเรอ
ทรงเบ้อเร่อ ใครเห็น เป็นต้องตา
ไยพร่ำบ่น ผิดหวัง นั่งน้อยจิต
พี่ยังคิด ทุ่มเท เสน่หา
เกรงแต่เธอ มิสน คนชรา
จำก้มหน้า แอบปอง น้องข้างเดียว
สุนทรวิทย์
ซดน้ำใบ บัวบก ไปหกแก้ว
ซดน้ำแห้ว ต่ออีก ใจฉีกเสียว
ตามน้ำบ๋วย ช่วยได้ ไหวหวั่นเชียว
ทั้งท้อเขียว กินเข้า สุดเมามาย
จัดระกำ มาตาม สามคันรถ
หนมจากงด ไม่เอา เราเบื่อหน่าย
เพียงแค่นี้ ก็เอียน จักเวียนวาย
ช้ำชอกกาย เจียนบ้า ระอาจินต์
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
