
ทุกสิ่งสรรพ์พลันกลายมลายสูญ
เพียงจำรูญพูนความดีที่สืบสาน
ประดุจเพชรเก็จก่องผ่องตระการ
สถิตกาลมานชนทุกคนชม (911)
อันสิ่งชั่วมัวมอมจิตหลอมหลง
ซึ้งพะวงปลงฤทัยแท้ในขม
ดุจยาพิษฤทธิ์พรั่งคอยหลั่งพรม
แรกรื่นรมย์ตรมทรวงเมื่อล่วงนาน (912)

-บูรพาท่าพระจันทร์-
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 09:55:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: มาแต่งกลอนให้ครบพันบทกันดีกว่า ภาค๒ รับปี ๒๕๕๕ (อ่าน 366657 ครั้ง) |
| ||||||||||