รู้ทั้งรู้อยู่แก่ใจยังใฝ่หา
สูงเกินคว้ามาชื่นชิดพิสมัย
ใช่เพราะดวงลวงเจ้าโปรดเข้าใจ
เพียงหทัยไหวหวั่นยากบั่นทอน
รู้เต็มจิตพิษรักนั้นหนักอก
ไยยังยกอกแอบดั่งแนบหมอน
อันพิษรักร้อนไฉนดุจไฟฟอน
ไม่สุนทรอ้อนออดจึงวอดวาย...
-บูรพาท่าพระจันทร์-
บางครั้งรู้ แต่ใจ ยังใฝ่หา
อยากได้มา แนบชิด สนิทหลาย
คิดฟุ้งซ่าน พานพบ จบมิวาย
รักสลาย กลายอื่น ขื่นในทรวง
อันพิษรัก อยากนัก จักหักห้าม
บางครั้งพล่าม พร่ำเพ้อ ละเมอห่วง
แม้นเจ็บจิต ฤทธิ์ร้าย หน่ายคำลวง
ฤทัยกลวง เหลวแหลก แตกยับเยิน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
