ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ
จะรูปชั่วตัวดำแม่พร่ำกล่อม
กอดถนอมรักมั่นมิหวั่นไหว
แม้พลาดพลั้งเผลอผิดคิดอภัย
รักยิ่งใหญ่กว่าสมุทรอันสุดลึก
กลับมาจากไปเที่ยวเซียวและหิว
จับตะหลิวเจียวไข่ใส่ปลาหมึก
น้ำใจแม่อ่อนหวานแต่หาญฮึก
ยอมออกศึกถ้าใครมาราวีเรา
คอยสอดส่องถูขี้ไคลไล่เหาเห็บ
คอยตัดเล็บ,เก็บที่นอน,สอนไม่ให้กินเหล้า
คอยกีดกันสิ่งชั่วที่มัวเมา
แม่รักเรายิ่งนัก..ไยมักลืม
แซมค่ะ
คือรักแท้แม่เผื่อเมื่อเจ็บไข้
คือเลือดเนื้อเจือใจให้ปลาบปลื้ม
คือน้ำนมค่าล้ำเมื่อด่ำดื่ม
ใช่หยิบยืมมอบให้แทนใจนั้น
และคือผู้มอบใจกายสายใยรัก
ที่ฟูมฟักเคียงถนอมในอ้อมขวัญ
สัมผัสต้องเสียงใจสายสัมพันธ์
ก็ตื้นตันก่อกำเนิดให้เกิดมา
จะเช่นไรแม่ก็ร่ำเคียงพร่ำกล่อม
สุดถนอมปองรักเป็นนักหนา
แต่อ้อนออดจากอกแม่แค่แลตา
ก็รู้ว่าคำแรกเพรียก..คือเรียกแม่
รการตติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
