อย่าโทษดวง เลยหนอ จักท้อหม่น
โทษตัวคน ไหมเล่า เขาข่มเหง
ไม่ถนอม เอาไว้ ให้หวั่นเกรง
ต้องละเลง หลงลม จมน้ำตา
ต้องทำใจ ให้มั่น ครั้นลาจาก
แสนลำบาก ยากนัก ชักเบือนหน้า
อกพังยับ ปักแน่น แก่นอุรา
แสนระอา ยิ่งแล้ว แววมันมี
พันทอง
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
18 ธันวาคม 2025, 11:38:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: *...ฤๅเพราะดวง...* (อ่าน 13867 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
