Re: เมื่อความรัก...เรียกหา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
09 มิถุนายน 2024, 05:46:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เมื่อความรัก...เรียกหา  (อ่าน 38289 ครั้ง)
ปู่ริน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1095
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,009


หนุ่มเหลือน้อยคอยรักจากลูกหลาน


« เมื่อ: 10 พฤษภาคม 2012, 12:03:AM »



เพียงถ้อยคำที่หวานจารจารึก
เพียงคิดนึกดึกดื่นตื่นสลัก
เพียงสั่นไหวนัยจิตอยากชิดนัก
เพียงทายทักใจประจักษ์หลงรักคุณ

วาดวิมานกลางอากาศนุชนาฏน้อง
ใจร่ำร้องคล้องใจพี่ที่อบอุ่น
อ้อมโอบกอดพี่นั้นฝันละมุน
ใจกรุ่นกรุ่นดวงนี้ให้พี่ชาย

พระอาทิตย์อัสดง

 อายจัง
[/quote]
ยามอาทิตย์อัสดงลงเหลี่ยมเขา
นั่งเงียบเหงาแสนโหยหาน่าใจหาย
เคยครองคู่อยู่กับน้องประคองกาย
ลมพร่างพรายพราวพร่ำยามค่ำคืน

คืนค่ำนี้มีเมฆหนาฟ้ามืดครึ้ม
เสียงกระหึ่มคล้ายมีฝนพี่ทนฝืน
ยืนเม่อลอยคอยน้องกลับจำกล้ำกลืน
จนดึกดื่นไม่เห็นเจ้ายิ่งเศร้าใจ

เมื่อความรักร้องเรียกหามาทดท้อ
ปล่อยให้พี่เฝ้ารอสุดทนไหว
ความรักขมผิดหวังซ้ำต้องช้ำใน
สุดหักห้ามดวงใจ...แสนทรมาน..

                 ริน ดอนบูรพา
                                       ๑๐ พ.ค. ๕๕
                             เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไร้นวล^^, sucklife, รพีกาญจน์, panthong.kh, sunthornvit, รการตติ, บูรพาท่าพระจันทร์, ดุลย์ ละมุน

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s