นางแมวครวญ
สงสารแท้ แต่แมว ไม่รู้เรื่อง
นอนฝัน เฟื่อง ข้างหวด ปวดใจผละ
แทบหงายหลัง เขาจู่โจม ครึกโครมนะ
กระโจนผลอย กะจะ วิ่งหนีไป
แต่ด้วยนึก การุณ ถึงคุณข้าว
จึงนิ่งง่าว เงียบงัน แสนหวั่นไหว
ด้วยลูกน้อย สองตัว คิดกลัวใจ
ถ้าหนีไป ลูกแย่ แน่นอนเลย
จึงเรียกลูก ทั้งสอง ประคองกอด
เอาแขนสอด กอดลูก ทุกข์เหลือเอ่ย
น้ำตาไหล อาบแก้ม มิแย้มเปรย
ด้วยรักลูก ทรามเชย ไม่เอ่ยลา
ส่วนลูกน้อย ฉงน และสนเท่ห์
ความว้าเหว่ รับรู้ได้ ในดวงหน้า
เพราะสายเลือด ผูกพัน ต่อกันมา
จึงรู้ว่า คราวเคราะห์ ก่อไม่ไกล
ในความเงียบ หวามไหว ใจระทึก
เสียงกึกกึก เดินมา คว้าแมวได้
ลูกทั้งสอง เหมือนถูก ควักดวงใจ
จึงวิ่งตาม แม่ไป ด้วยใจรัก
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
