กลอน ๗
เหนื่อยนักพักกายผ่อนคลายบ้าง
เดินทางแสนไกลสู่ปลายฝัน
กายล้าร้อนแรงแสงตะวัน
ใจพลันอ่อนแฝงล้าแรงลง
พรุ่งนี้ก้าวใหม่ยังไม่สาย
ดาวพรายฟ้าไกลยังใสส่ง
ให้เธอสดชื่นยิ้มยืนยง
มั่นคงไม่ร้างเส้นทางดาว
พักดื่มน้ำค้างบนทางฝัน
มองจันทร์เด่นดวงในห้วงหาว
เติมแรงศรัทธาคืนฟ้าพราว
ร้อนหนาวหยุดพักบ้างสักครา
ฉันรู้เธอแกร่งทุกแห่งหน
สู้ทนทุกอย่างที่ขวางหน้า
แต่กายหิวโหยเหนื่อยโรยรา
ความกล้าอาจดับโดยฉับพลัน
เหนื่อยนักพักกายผ่อนคลายบ้าง
เดินทางแสนไกลอาจไหวหวั่น
อ่อนล้าร้อนแรงแสงตะวัน
เธอนั้นหยุดพักบ้างสักนิด!ฯ
อริญชย์
๔/๕/๒๕๕๕
ปล.แต่งแนวนี้ พอไปกับเขาได้บ้างบ่ไหมเนี้ย!
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
