เดือนที่สายฝน ~ เลิกโปรยสาย
แสงแดดยามบ่ายร้อนแรงเหมือนไฟเผา
ซ่อนตัวอยู่ใต้หลังคาตึก . . ตากแอร์เบา ~ เบา
ดอกไม้ในแจกันว่างเปล่า . .. ไม่มีใครส่งมา
ใต้แสงอาทิตย์ดวงร้อนแรงแห่งฤดูร้อน
สายลมไม่เคยพัดหอบความอาทร . . . กลับมาหา
การเห็นภาพคุณก้าวขาจากไป ~ จนห่างไกลสุดสายตา
คนดี . . คุณจะรู้ไหมว่า?
หน้าร้อนปีนี้ฉันมีแค่เพียงน้ำตา . . ดับเพลิงรักในใจ
ใช้ชีวิตท่ามฤดูร้อนที่แสนทรมาน
เพราะช่วงฤดูกาลที่ไร้คุณ . .. มันยาวนานมากรู้ไหม
ตั้งแต่คุณเด็ดเดี่ยวเลือกทิ้งฉันไว้
หัวใจของฉัน . .
ก็เหมือนตกอยู่ภายใต้ฤดูแห่งความหม่นไหม้ . . จนยากจะถอนตัว~*
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
