คิดถึงแต่ไม่อาจมาหา เพราะรู้มีค่าเพียงความว่างเปล่า
ต้องคอยหลบเร้นเช่นดังเงา เก็บความเงียบเหงาไว้เป็นความทรงจำอันงดงาม
คิดถึงแต่ต้องจำใจจาก คงลำบากบอกกับใจให้ก้าวข้าม
ยังคงคิดถึงเธอทุกโมงยาม คอยติดตามอยู่ห่างๆ นะ บ้านกลอนไทย..
ต้องคอยหลบเร้นเช่นดังเงา เก็บความเงียบเหงาไว้เป็นความทรงจำอันงดงาม
คิดถึงแต่ต้องจำใจจาก คงลำบากบอกกับใจให้ก้าวข้าม
ยังคงคิดถึงเธอทุกโมงยาม คอยติดตามอยู่ห่างๆ นะ บ้านกลอนไทย..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
