แม้ดวงดาวอาชาไนยไม่พราวพร่าง
ดาวรอบข้างน้อยใหญ่มีให้หลง
ดาวลูกไก่รวมหมู่อยู่เป็นวง
โน่นดาวธงดาวไถไม่เดียวดาย
หากนั่งดูดวงดาวบนราวฟ้า
ดาวระยิบกระพริบตาพาเศร้าหาย
แม้นผู้ที่มีคู่อยู่เคียงกาย
ดาวเรียงรายฟ้าไกลให้ขี้ชม
ถึงอ่อนแรงแสงน้อยดั่งด้อยค่า
เสกนภาสวยอร่ามงามเหมาะสม
ยามคืนแรมแจ่มฟ้าน่าภิรมย์
แต่ตรอมตรมจันทราไม่น่ามอง
ดาว อาขาไนย
หากเป็นดาว อาชาไนย ใจคงแย่
ต้องพ้ายแพ้ แสงดาว ที่พราวผ่อง
เพราะว่ามีใคร ที่หมายจอง
เราจึงต้อง จองจันทร์ นั้นคู่ใจ
ไม่อาจมองดาวไหนให้พลั้งเผลอ
กลัวละเมอ เพ้อพับ คราวหลับไหล
จึงมอบรัก ฝากจันทร์ มั่นหทัย
ไม่คิดจะรักใคร นอกใจจันทร์...
"สุนันยา"
ต้องพ้ายแพ้ แสงดาว ที่พราวผ่อง
เพราะว่ามีใคร ที่หมายจอง
เราจึงต้อง จองจันทร์ นั้นคู่ใจ
ไม่อาจมองดาวไหนให้พลั้งเผลอ
กลัวละเมอ เพ้อพับ คราวหลับไหล
จึงมอบรัก ฝากจันทร์ มั่นหทัย
ไม่คิดจะรักใคร นอกใจจันทร์...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
