พอรู้คำ จำมั่น เรียกฉัน.หนู
แม่.พี่กรู รายล้อม ห้อมล้วนหญิง
หัวคะมำ คว่ำหงาย กรี๊ดว้ายวิง
มือตุงติง ร้องขวัญ กันวุ่นวาย
อาบน้ำถู สบู่เหลว องค์เอวทั่ว
ผ้าเช็ดตัว นิ่มนุ่ม เปียกชุ่มหาย
เสื้อผ้ารีด เรียบร้อย หลวมลอยชาย
กางเกงลาย ประแป้ง แต่งหน้าตา
ป้อนข้าวคำ น้ำจิบ ไม่รีบร้อน
ร่ายกาพย์กลอน ร่อนโคลง ลงจ๊ะจ๋า
เดินกรีดกราย ส่ายสะโพก โยกไปมา
มือวันทา ค้อมหัว ย่อตัวตาม
สอนหุงข้าว เป่าไฟ ใช้ฟืนถ่าน
ปรุงอาหาร อ่อนหยาบ หัดหาบหาม
ฝึกเย็บปัก ถักร้อย สอยสนงาม
ปากป้องปราม หน้าเป็น ทะเล้นซน
อยู่กับเหย้า เฝ้าเรือน เพื่อนหญิงคบ
เพื่อนชายสบ ชันตา ดุว่าบ่น
เช้าตักบาตร หยาดน้ำ เย็นพร่ำมนต์
เที่ยวสักหน ปุ๊บปั๊บ กลับทันที
ฉันจึงดู ผู้ชาย แต่ภายร่าง
ถูกเสสร้าง ใส่จริต จนผิดศรี
ฉันท้อแท้ แก้ไข อย่างไรดี
หนึ่งคนมี ชายจริง หญิงกะเทย
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
