กลิ่นแผ่เติมผืนกลืนกลิ่นห้อง
นำอารมณ์ล่องลอยอ้อยอิ่งละออง
ครรลองแห่งยุค
เสรี
คลี่คลายคล้ายหิ่งห้อยลอยมาปลุก
ภวังค์หวังระไวทางไร้ทุกข์
ระแวงสุขจะมิไกลเกินไขว่คว้า
ดื่มด่ำ
เถิดน้ำหทัยแห่งโลกหล้า
ที่พรมพรายมิได้จากฟากฟ้า
หากคือจากประชาสู่ปวงชน
อนาคต
ไกลจรดขอบฟ้าสีเทาหม่น
ใกล้เท่าเรายื่นให้ใครสักคน
คือสุขปรี่ล้นในกาแฟ

ละเมอสาย ๆ วันร้อน ๆ โดย
กามนิต - ๒๖ เม.ย.๕๕





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า