แม้นบุบเพ อาละวาด แต่ชาติก่อน
ขอจงผ่อน ลงบ้าง ได้ไหมเล่า
อย่ามาตาม จองกรรม ย้ำจิตเอา
จนซึมเซา เหงาทรวง ทุกห้วงจินต์
ถ้าเป็นบุญ หนุนเนื่อง เรื่องแบบนี้
รักไม่มี ทางเลือก เกลือกกลั้วสิ้น
ต้องทนฝืน กลืนกล้ำ ช้ำชีวิน
อาจแดดิ้น ไม่เหลือ ไว้เผื่อใคร
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
