เขาคนนั้นฉันคนนี้ที่เธอฝัน
มิลืมวันเวลาพาหวั่นไหว
ยังตราตรึงซึ้งเธอเพ้อหมดใจ
จะหาใครแทนที่ไม่มีทาง
ด้วยภาระมากล้วนชวนฉันหาย
แต่มิวายมองดูอยู่ห่างห่าง
แอบอ่านกลอนอ่อนละมุนกรุ่นกลิ่นนาง
เธออยู่กลางหัวใจฉันใฝ่ปอง
มองท้องฟ้าดาราเดือนมิเลือนลับ
หัวใจนับวันอยู่เป็นคู่สอง
จะแต่งกลอนอ้อนคำย้ำทำนอง
เป็นคู่ครองเคียงข้างมิห่างเธอ
karnkai
มิลืมวันเวลาพาหวั่นไหว
ยังตราตรึงซึ้งเธอเพ้อหมดใจ
จะหาใครแทนที่ไม่มีทาง
ด้วยภาระมากล้วนชวนฉันหาย
แต่มิวายมองดูอยู่ห่างห่าง
แอบอ่านกลอนอ่อนละมุนกรุ่นกลิ่นนาง
เธออยู่กลางหัวใจฉันใฝ่ปอง
มองท้องฟ้าดาราเดือนมิเลือนลับ
หัวใจนับวันอยู่เป็นคู่สอง
จะแต่งกลอนอ้อนคำย้ำทำนอง
เป็นคู่ครองเคียงข้างมิห่างเธอ
karnkai
ชายคนนี้ มีแต่ให้ความหวัง
กลัวภินท์พัง ชั่งใจ มิให้เผลอ
กลัวคำฝากรักให้ หลงละเมอ
กลัวพอเจอ คนใหม่ เธอไม่แล
เคยบอกจะ กล่อมกลอน อ้อนอักษร
กลัวเป็นเพียง คำวอน อ้อนแยแส
กลัวไม่นาน กลับหน่าย คล้ายปรวนแปร
กลัวอ้างแต่ งานมาก ต้องจากกัน
คงไม่มี รักจริง ที่ติงว่า
กลัวพูดมา เพียงอ้อน ให้นอนฝัน
กลัวเสียจริง แค่หยอก บอกผูกพัน
กลัวเพียงไม่ คงมั่น ดังสัญญา...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
