ขอบคุณภาพจาก Google ครับ
ในความคำนึง
บันทึกกานท์กลอนไว้ให้มิ่งมิตร
ลายลิขิตเปิดไขเข้าไปได้
บทกลอนหนึ่งหวานเกินชื่นทรวงใน
เปิดเข้าไปอ่านดูอยู่เป็นนิจ...
เขียนกวีเป็นกลอนอันอ่อนหวาน
บทร้อนกานท์เริงรื่นแสนชื่นจิต
.ยังตรึงใจ.เหมือนได้อยู่ใกล้ชิด
เพียงเพ่งพิศเหมือนประสบได้พบพักตร์
.ฝาก-มอบ-ปลอบ-ใจ.ในคราวนั้น
ดูเหมือนฝันฝากไว้ให้รู้จัก
.ได้แต่คอย.ตราตรึงลึกซึ้งนัก
.วอนลมบอกรัก.หวานล้ำคำบรรยาย
.สาส์นรักฝากเธอ.นี้มีสีสัน
เหมือนเคยฝันอย่างที่มีความหมาย
ชื่นชมกลอนบทนี้มิมีคลาย
แต่เธอหายไปไหนในวันนี้ ?
สมุดจดบทกลอนสอนให้รู้
ว่าให้เราคงอยู่ ณ ที่นี่
ร่วมกันสร้าง.หวานรัก.จักทวี
สมกับที่ยามว่างเคียงข้างกัน
ยังจำอยู่ในใจได้หลายบท
แสนงามงด.แค่สบตา.เหมือนพาฝัน
.รักเพื่อเธอ.แห่งหัวใจในครานั้น
จะอยู่ในใจฉันทุกวันไป ฯลฯ
รการตติ
…….ยังคงจำอยู่ในจินต์
ถ้อยถวิล รินรื่น ชื่นไฉน
ดั่งพิรุณพรมพร่าง ที่กลางใจ
หลั่งรดดวง หทัย ให้เบิกบาน
.......สาส์นรักเคยฝากถึง
คิดคะนึง ลำนำในคำขาน
ร่ายทำนอง ลีลา ภาษากานท์
ซาบซึ้งมาน หวานล้ำ เธอพร่ำมา
...... ฝาก มอบ ปลอบใจ กัน
คือสัมพันธ์ วันล่วง เฝ้าห่วงหา
เพราะรักล้น ท้นทรวง เป็นบ่วงพา
มั่นศรัทธา มิคลาย สลายเลือน
.......หวานรัก ประจักษ์ค่า
ปรารถนา แห่งใจ หาใดเหมือน
จึงส่งคำ ย้ำหยอก เพื่อบอกเตือน
เธออย่าเชือน อย่าแช ไม่แลมอง
.......ได้แต่คอย ทุกวันคืน
รอเธอยื่น คำรัก ฝากสนอง
ดั่งความฝัน ฟันฝ่า เพื่อมาครอง
คือทั้งสอง ดวงใจ ได้วางเรียง
........แค่สบตา พาหวั่นไหว
เฝ้าคิดถึง ห่วงใย แม้นไร้เสียง
พะวงว่า เธอมีใครไว้แนบเคียง
ฟังสำเนียง ของใจ อยากใกล้เธอ
........รักเพื่อเธอ เสมอมั่น
นิจนิรันดร์ ซื่อตรง คงเสนอ
มิใช่เพียง เพ้อพก อกละเมอ
มั่นเสมอ มิ่งมิตร ติดตรึงใจ...
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
