“อันความตายชายนารีหนีไม่พ้น
จะมีจนก็ต้องวายตายเป็นผี
ถึงจะรักก็ต้องร้างห่างทันที
ไม่วันนี้ก็วันหน้าจริงหนาเรา”
(ของเก่า)
เย็นวันนี้เดินทางไกลไปพิจิตร
เพราะมิ่งมิตรพบวิโยคความโศกเศร้า
พ่อชราเคยเบิกบานอยู่นานเนา
อายุเก้าสิบกว่าสิ้นชีวินเอย ฯ
อริญชย์
๒๐/๔/๒๕๕๕
ปล. เย็นวันนี้ ประมาณ ๑๘.๐๐ น. มีธุระด่วนเดินทางไกลไปพิจิตร บ้านหนองคล้า อ.โพธิ์ทะเล จ.พิจิตร (ไป-กลับ) จึงขอแจ้งให้มิตรบ้านกลอนไทยทุกท่านทราบ และขอลงบทกลอน(ของเก่า) ไว้ เพื่อเป็นเครื่องเตือนใจทุกท่าน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
