สุนทรวิทย์
เสียงอึ่งอ่างยังร้องก้องลำธาร
มิใช่นานเมื่อคืนตื่นร่ำไห้
ฝนกระหน่ำลมรักหักห้วงใจ
พี่หนีไปทิ้งให้น้องต้องช้ำตรม
หญิงคนใหม่เขาซิ่งทิ้งซิท่า
แกล้งเอาหน้ามายื่นกล้ำกลืนข่ม
เป็นเยี่ยงไรกับคำรักลมลม
น้ำผึ้งขมผสมแห้วรู้แล้ว..หม่ายยย
..ซ้อสี่..กุสุมา..





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า