สังเวยสงกรานต์
โอ้อนาถวาสนานิจจาเจ้า
อาทิตย์เข้าเมษาพลันอาสัญ
เขาจับหั่นเป็นท่อนนอนเรียงกัน
ยังไม่ทันสั่งความยามจากลา
เจ้าแมวเอ๋ยเพื่อนไยทำไร้รัก
เคยสมัครผูกพันกันนักหนา
ยังวิ่งเล่นเย้าใบกันไปมา
กลับเหมือนว่ามิเศร้าแม้เราตาย
เขาทิ้งน้ำท่วมศพพบผองเพื่อน
สำลักน้ำตายเกลื่อนสมใจหมาย
ความเมตตาลืมหมดบทยักษ์ร้าย
มุ่งพิฆาตทำลายไม่ไว้พงศ์
มัสยาสมุทรอยู่สุดฟ้า
ยังต้องร่วมชะตาใครพาส่ง
คมมีดสับฉับเดียวชีพปลดปลง
แม้ซากเขายังคงมิปรานี
มหกรรมทรมานสถานไหน
ทุบลงไปแหลกช้ำ หนำแล้วซี่!
คอยรดน้ำห่วงใยนานหลายปี
วันแปรพักตร์ไม่มีรอยอาลัย
จะฉีกทึ้งอย่างไรทำได้หมด
ที่จะคดเช่นคนหาหนไหน
เคยยิ้มส่งอารีมีน้ำใจ
กระชากใบขาดยับไปกับมือ
ใช้มีดสับจับหั่นไม่บันยัง
เกิดบ้าคลั่งเรื่องไรใครกล้าหือ
ร่างน้อยน้อยสลายโทษใดฤๅ
ไม่อออือผ่อนโทษทุ่มโกรธเคือง
จึงเพื่อนจากต่างถิ่นร่วมภินท์พัง
เขาหั่นมั่งฝานมั่งตบดังเปรื่อง
ตายคาเขียงครานี้ปี๋ใหม่เมือง
เสียดายเขาไม่นับเนื่องออกข่าวคราว
ตายน้ำเย็นไม่พอต่อน้ำร้อน
ปลาที่นอนเทมาเดือดฉ่าฉาว
มะขามเปียกหนึ่งปั้นแทนมะนาว
แสบเกลือขาวแทรกเนื้อเหลือโอดโอย
ใบมะกรูดนึกว่ารอดร่วงลงมั่ง
แถมผักชีฝรั่งหวีดหวนโหย
น้ำตาผักน้ำตาปลาคละปรายโปรย
ผลิตโดยผลกรรมต้องจำทน
สงบเสียงผักปลาระงมร้อง
จะอิ่มท้องวันนี้นี่น่าสน
ตักใส่ถ้วยบีบมะนาวพอหอมปน
กินกับข้าวสุขล้น...เหยื่อสงกรานต์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
