ฝากลูกเข้า โรงเรียน เพียรขอร้อง
มันก็จ้อง จะเอา แต่เก๋าเจี๊ยะ
เงินไม่มี จะให้ เศร้าใจเปรียะ
เดินลากเกี๊ยะ กลับบ้าน พล่านโอดโอย
สุนทรวิทย์
...ดูป๋าจ้อง มองลูก ผูกความหวัง
พร้อมคำสั่ง อย่ากวน ห้ามหวนโหย
ขนมเปี๊ยะ เจี๊ยะซะ นะอย่าโวย
เดี๋ยวโดนโบย ก้นซ้ำ ย้ำอีกผั๊วะ
รัตนาวดี

เอาคำยาก สรรหา มาให้คิด
ชักหงุดหงิด อยากจะ ซัดซะผลัวะ
นี่เพราะเห็น เป็นสาว ซ้ำขาวจั๊วะ
จึงหายยัวะ ปิดปาก มิอยากเฮี๊ยบ
สุนทรวิทย์
ชักหงุดหงิด อยากจะ ซัดซะผลัวะ
นี่เพราะเห็น เป็นสาว ซ้ำขาวจั๊วะ
จึงหายยัวะ ปิดปาก มิอยากเฮี๊ยบ
สุนทรวิทย์




ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า