อยากจะจับ มือนั้น ฉันไม่กล้า
เพราะกลัวว่า ความรัก จักเมินเฉย
ถึงแม้เรา เป็นคน ที่คุ้นเคย
ยากจริงเอย เอ่ยฝาก รักออกมา
มืออบอุ่น ที่ยื่นมา อยากคว้านัก
ประสานถัก ทอใจ รีบใฝ่หา
ด้วยขาดรัก อิงแอบ แนบอุรา
ส่งสายตา มาให้ หวังได้ชม
พันทอง
แค่อยากจับก็ยังดีกว่าไม่เห็น
เข้าใจว่าคงเป็นได้แค่นี้
ได้เห่วงเธอปลอบเธอบ้างก็ยังดี
ดีกว่าไม่มีใครอยู่ข้างเธอ
เข้าใจว่าคงเป็นได้แค่นี้
ได้เห่วงเธอปลอบเธอบ้างก็ยังดี
ดีกว่าไม่มีใครอยู่ข้างเธอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
