ขอยืมประโยคหนึ่งขอคุณ under มาหน่อยนะคะ
"นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกกันว่า"รัก"
"นี่ใช่ไหมที่เขาเรียกกันว่า"รัก"
"จะมีกันตลอดไป"
หากวันนี้ยังมีเธอที่เพ้อหา
แม้อยู่ไกลสุดสายตาไม่อาจหาญ
สูงสุดเอื้อมเกินท้องฟ้ากว้างตระการ
สุดวิมานก็มิอาจเกินห้ามใจ
ขอเพียงแค่ได้ส่งใจให้ไปถึง
รับรู้ซึ้งถึงกันผ่านฟ้าใส
มีดวงดาวเมฆน้อยคอยนำไป
ถึงอยู่ไกลก็เหมือนใกล้ผ่านใจเรา
ส่งลำนำบทกลอนออดอ้อนหา
ย้อนเวลารำลึกผ่านขุนเขา
เสียงสายน้ำใสจางดูบางเบา
มีเมฆหม่นสีเทา..เข้าเป็นพยาน
bluesky
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
