ดอกแคขาว เรียงราย อยู่ท้ายสวน
ลมเรรวน ดอกหล่น บนจอกแหน
ขึ้นอยู่ข้าง คูคด หมดคนแล
อนาถแท้ ร่วงเน่า เซาซบทรวง
เมื่อครั้งเยาว์ ดอกขาว ราวสะพรั่ง
ชูช่อดั่ง ดุจดาว เขาห่วงหวง
ดอกสุดา ยิ้มแย้ม แก้มเป็นพวง
ถึงคราวร่วง หล่นดิน สิ้นราคา
เขาไม่มอง กลับเมิน เดินเหยียบย่ำ
มิหนำซ้ำ ถากถาง ทางหรรษา
น้ำตาร่วง ให้พี่รับ พร้อมกลับมา
แคไร้ค่า วอนพี่ด้วย ช่วยรับที
ลมเรรวน ดอกหล่น บนจอกแหน
ขึ้นอยู่ข้าง คูคด หมดคนแล
อนาถแท้ ร่วงเน่า เซาซบทรวง
เมื่อครั้งเยาว์ ดอกขาว ราวสะพรั่ง
ชูช่อดั่ง ดุจดาว เขาห่วงหวง
ดอกสุดา ยิ้มแย้ม แก้มเป็นพวง
ถึงคราวร่วง หล่นดิน สิ้นราคา
เขาไม่มอง กลับเมิน เดินเหยียบย่ำ
มิหนำซ้ำ ถากถาง ทางหรรษา
น้ำตาร่วง ให้พี่รับ พร้อมกลับมา
แคไร้ค่า วอนพี่ด้วย ช่วยรับที
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
