มอบแต่ซาก ความเศร้า เงียบเหงาหงอย
กับหญิงหนึ่ง ฟั่นเฟือน จิตเลื่อนลอย
อุ้มลูกน้อย ตามหา เรียกสามี
สุนทรวิทย์
ช่างใจร้าย เสียจริง ทิ้งเมียลูก
สัมพันธ์ผูก สายเลือด เหือดหน่ายหนี
ใจโหดเหี้ยม อำมหิต ปลิดชีวี
สงกรานต์นี้ ช่วยจำ นำตักเตือน
หญิงสาวเอย เก็บใจ กายไว้เถิด
อย่าเตลิด ลุ่มหลง ดงคนเถื่อน
ความอดสู หมู่หญิง จริงมิเลือน
ขออย่าเปื้อน ราคีคาว สาวพรมจรรย์
..กุสุมา..





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า