@เพียงเห็นลูก หลั่งน้ำตา พาปวดร้าว
แม่เพียรเฝ้า ปลอบขวัญ หมั่นถนอม
แม้เพียงคำ แม่มิซ้ำ ทำลูกตรอม
อกแม่พร้อม ยอมรับ ซับน้ำตา/....
...ลูกเอ๋ยลูกรัก...
แม่ฟูมฟัก รักหวง ห่วงนักหนา
แม่อยู่ไกล ใจไม่ห่าง ร้างแรมลา
แม่จากมา เพียงกาย ใจคะนึง
...ลูกเอ๋ยลูกรัก...
แม่สุดหัก ห้ามใจ ให้คิดถึง
แม่สุดเหงา เฝ้าครวญ หวนคำนึง
แม่คิดถึง ลูกนัก จำหักใจ
...ลูกเอ๋ยลูกรัก...
แม่มิอยาก จากเจ้า นี้ไปไหน
แม่รักเจ้า มากค่า กว่าสิ่งใด
แม่ห่วงใย มิคลายรัก แม้สักครา
“สุนันยา”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
