๐ ยลภัต ณ นัยน์ตา....มัสยากระยาหาร
กับแกล้มแฉล้มมาน....กระจะจายคละเคล้าคลอ
๐ อ้านั่นก็ราดหน้า.....เปาะเปี๊ยะพามิทนรอ
ชวนเขฬะมาสอ........จะกระดกมิทันกาล
๐ ข้าวมันระกาพา......มนะข้าฯจะเดือดดาล
อยากลิ้มสิหมดจาน.....อุระสมมโนหมาย
๐ พอล่วงอุทรหมด......สิก็ปลดเทวษกาย
ลิ้มรส ณ ภัตภาย.......นัยนาจะมาเห็น
๐ ยลแล้วก็ร่ำร้อง......สุตะก้องประดุจเป็น
คนบ้าและลำเค็ญ.......สิเพราะแม่จะอวดอา-
๐ หารที่อร่อยลิ้น........ดุจะฝิ่นจะเสพพา
ติดแล้วประจาคหา......สิก็ยากจะหามี
๐ เชิญเถิดพธูจง.......อัสดงประจักษ์นี้
โปรดปรุงประดาที่.....มัสยาสะสิ้นเทอญ ฯ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
