ยามชแร-แก่ชรา พาหงุดหงิด
ทั้งความคิด ความอ่าน ถึงกาลเสื่อม
สังขารเริ่ม ตีรวน ชวนให้เอือม
จะหยิบเอื้อม เคลื่อนไหว คล้ายแมลง
ที่เคยแข็ง ขยัน พลันย่อหย่อน(หัวใจ)
ที่ควรอ่อน ดันจะ ทะลึ่งแข็ง(ตับ)
แค่ผายลม สักครั้ง ยังหมดแรง
เดินย่องแย่ง ชักช้า กว่าเต่าคลาน
อยู่ใกล้สาว คราวใด ใจคึกคัก
มิยอมจัก ระวัง เจียมสังขาร
ได้แทะโลม สักหน่อย ค่อยสำราญ
ทรมาน แต่กาย ใจอิ่มเอม
เป็นวิสัย ชายชรา อย่าตำหนิ
อุตริ บ้างหนอ พอเกษม
ถูกก่นด่า บัดสี กลับปรีดิ์เปรม
เหมือนเล่มเกม หันเห ฆ่าเวลา
พูดถึงใคร ปากโพล่ง ดังโฉงเฉง
อ๋อเราเอง คือเฒ่า เจ้าปัญหา
อยู่ว่างว่าง ขาดคน สนทนา
หันต่อว่า ตนเอง แก้เซ็งไป
สุนทรวิทย์
ทั้งความคิด ความอ่าน ถึงกาลเสื่อม
สังขารเริ่ม ตีรวน ชวนให้เอือม
จะหยิบเอื้อม เคลื่อนไหว คล้ายแมลง
ที่เคยแข็ง ขยัน พลันย่อหย่อน(หัวใจ)
ที่ควรอ่อน ดันจะ ทะลึ่งแข็ง(ตับ)
แค่ผายลม สักครั้ง ยังหมดแรง
เดินย่องแย่ง ชักช้า กว่าเต่าคลาน
อยู่ใกล้สาว คราวใด ใจคึกคัก
มิยอมจัก ระวัง เจียมสังขาร
ได้แทะโลม สักหน่อย ค่อยสำราญ
ทรมาน แต่กาย ใจอิ่มเอม
เป็นวิสัย ชายชรา อย่าตำหนิ
อุตริ บ้างหนอ พอเกษม
ถูกก่นด่า บัดสี กลับปรีดิ์เปรม
เหมือนเล่มเกม หันเห ฆ่าเวลา
พูดถึงใคร ปากโพล่ง ดังโฉงเฉง
อ๋อเราเอง คือเฒ่า เจ้าปัญหา
อยู่ว่างว่าง ขาดคน สนทนา
หันต่อว่า ตนเอง แก้เซ็งไป
สุนทรวิทย์
อยู่ใกล้ชาย ชรา พาให้สุข
จะนั่งลุก สุขเหลือ ป๋าเชื่อไหม
ยิ่งงกงก เงิ่นเงิ่น เพลินบรรลัย
เฝ้าเอาใจ คนแก่ อย่างแน่นอน
จะกินนั่ง นอนเดิน เพลินตลอด
ยิ่งได้กอด คนแก่ แหมคอยออ้น
อยากได้ไร ป๋าจ่าย ทุกขั้นตอน
รักคนแก่ ขี้งอน มิร้อนทรวง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
