อารมณ์ยังคั่งค้าง คาใจ
เมื่อทุกข์ยังสุมใส่ ไม่เว้น
คิดถึงอยู่เพียงใด ยังใช่
ดูห่างแต่ใจเต้น เรียกร้องทุกยาม
คิดเอยให้คิดถึง
ห้อตะบึงเกินจะห้าม
รุกเร้าเข้าคุกคาม
ไม่เกรงขามหยามฤทัย
เหงาเอยช่างเหงานัก
มาเข้าพักปักในใจ
แรมรอนย้อนใกล้-ไกล
เพิ่มทุกข์ใส่ไม่เว้นวัน
กาแฟดำ
ปอลู.อย่าถึงกับเซ้งร้านเลยคุณริน ดอนบูรพา เดี๋ยวกาแฟดำจะไม่มีร้านให้อยู่ อิ อิ
เปิดซุ้มขายแตออในร้านเพิ่มอีกมุมก็ได้นะ เพราะกาแฟดำยังเป็นนินจาอยู่..เฮ้ออออออ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
