ชื่อบทกลอน : ปล่อย..รัก
ผู้แต่ง : baimai@sailom
ที่เฉยชา หาใช่ จะไม่รัก
ต้องหลบพักตร์ รักซ่อน ตอนพบเห็น
เหตุผลผลัก รักช้ำ เพราะจำเป็น
จึงซ่อนเร้น เว้นรัก หนักอุรา
ทั้งที่รัก รักมาก มากที่สุด
แต่สะดุด หยุดรัก เจ็บนักหนา
ก็เพราะรัก รักมาก มากคณา
จึงหลบหน้า ลารัก หักห้ามใจ
ปล่อยรักนี้ ลี้ไหล ในอากาศ
ปล่อยรักพลาด มิอาจรัก จำผลักไส
ปล่อยรักร่อน วอนย้ำ นำรักไป
ปล่อยรักใย ให้รักถม จมน้ำตา
กอดคนรัก พักร่าง กลางความฝัน
จูบรักมั่น กระสันซ่าน ผ่านชิวหา
ในรักห้วง ลวงรักสุข ทุกทิวา
เพียงหลับตา หารัก ประจักษ์ลม
เก็บความรัก สลักวาง กลางอากาศ
ระบายวาด หยาดน้ำตา ให้สาสม
แม้ว่างเปล่า เอารักไว้ เพียงได้ชม
ไล้ลูบห่ม สายลมกอด ตลอดไป..
*********************
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
