ว่ากระถางใบนั้น...เป็นของฉัน
ตอนที่เผลอทำร่วงวันนั้น
ได้ยินแต่เสียงสั้นๆ...โอ้ย !!
ห้องเราตรงกันในแนวดิ่ง..
ฉันแอบปิ๊งเธอมานาน...แค่ไหน
อุตส่าห์เตรียมกระถางดิน...และดอกไม้
ว่าจะเผยความใน..ส่งให้เธอ...วันนั้น
เธอจะรู้มั้ยนะ..?
ว่ากระถางใบนั้น...เป็นของฉัน
ฉันเฝ้าภาวนา..ทุกวี่วัน
ขออย่าให้เธอนั้น...รู้เลย...ซ้าธุๆๆๆ






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า