รับสัมผัสความเงียบเชียบในป่า
ไร้ผกาพนาโล่งดูโหลงเหลง
ขาดเสียงคลอเคล้าหินดินบรรเลง
มิครื้นเครงเสียบ้างหรืออย่างไร
กลอนคิดถึงพึงหวนแม่นวลศรี
ดุจมาลีคลี่บานบนธารใส
เผยเกสรสีขาวพราวอำไพ
หอมดวงใจหอมน้องละอองนวล
ไม่ค่อยถนัดกลอนหวาน ๆ สักเท่าไหร่ครับพี่สุฯ
มาทักทายครับ ช่วงหลัง ๆ นี้ไม่ได้คุยกันเลย
ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะครับ
![ยิ้มแก้มแดง](http://www.klonthaiclub.com/Smileys/default/undecided.gif)
ไร้ผกาพนาโล่งดูโหลงเหลง
ขาดเสียงคลอเคล้าหินดินบรรเลง
มิครื้นเครงเสียบ้างหรืออย่างไร
กลอนคิดถึงพึงหวนแม่นวลศรี
ดุจมาลีคลี่บานบนธารใส
เผยเกสรสีขาวพราวอำไพ
หอมดวงใจหอมน้องละอองนวล
ไม่ค่อยถนัดกลอนหวาน ๆ สักเท่าไหร่ครับพี่สุฯ
มาทักทายครับ ช่วงหลัง ๆ นี้ไม่ได้คุยกันเลย
ดูแลรักษาสุขภาพด้วยนะครับ
![ยิ้มแก้มแดง](http://www.klonthaiclub.com/Smileys/default/undecided.gif)
![](http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_017.gif)
บัณฑิตเมืองสิงห์
แม้นนานนักจากหาย ใจห่วงหา
ทุกเพลา มิคลาย หทัยหวน
คำนึงกานท์ พร่างพรม ดั่งลมทวน
ที่เย้ายวน ยอกย้อน มีอ้อนกัน
คิดถึงอยู่เสมอบอกเธอไว้
หอมอวลไอ ไมตรี ไม่มีผัน
รินกรองรับ ขับถ้อย ร้อยรำพัน
เสมอมั่น มิ่งมิตร นิจนิรันดร์..
"สุนันยา"
ทุกเพลา มิคลาย หทัยหวน
คำนึงกานท์ พร่างพรม ดั่งลมทวน
ที่เย้ายวน ยอกย้อน มีอ้อนกัน
คิดถึงอยู่เสมอบอกเธอไว้
หอมอวลไอ ไมตรี ไม่มีผัน
รินกรองรับ ขับถ้อย ร้อยรำพัน
เสมอมั่น มิ่งมิตร นิจนิรันดร์..
"สุนันยา"