ฤดูร้อนรอนร้าวคราวเธอจาก
น้ำตาพรากรินไหลใจชีช้ำ
ให้เหม่อคอยหงอยเหงาเจ้าช่างทำ
ลืมน้ำคำเคยภักดิ์รักห่วงใย
มองท้องฟ้าครานี้มิเหมือนก่อน
ฤดูร้อนขาดเธอเบลอหวั่นไหว
อยู่คนเดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าฤทัย
เมื่อเธอมาจากไกลไม่กลับคืน

มิคิดจากน้ำคำย้ำรออยู่
โปรดรับรู้ฝากใจไว้เชยชื่น
ถ้อยตัดพ้อท้อเจ็บเหน็บกล้ำกลืน
เสียงสะอื้นอาลัยให้อาวรณ์
ฝากสัญญามาถึงหนึ่งคนไกล
ย้อนกลับไพรพานพบสบพี่ก่อน
มอบคิดถึงตรึงตราครายามนอน
ฤดูร้อนนางอยู่คู่พี่ชาย
..กุสุมา..





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า