เหตุอะไร ให้คิด จิตโอนอ่อน
มีสาวสาว มากมาย หลายเอมอร
มาเว้าวอน ออดอ้อน กลอนรำพัน
✿ ◕พ่อค้าพเนจร ◕ ✿
มีภาระหน้าที่ใช่หนีหน้า
บ่นนักหนาโวยวายกระจายลั่น
อยู่คนเดียวซึมเศร้าเหงาใดกัน
เพ้อรำพันขาดฉันเธอขาดใจ
ตอนทิ้งเขาหนีไปใยไม่คิด
ดัดจริตจิตวิตกอกหมองไหม้
เมืองบางกอกแค่นี้มิใช่ไกล
จะกลับไปให้พบซบอกตาย
..ซ้อสี่..กุสุมา..
..ได้ยินเสียงเฮียวิทย์เพ้อ..เจ้าค่ะ






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า