ขอบคุณ
ทุกคำละมุนอบอุ่นแสน
อยู่กันต่างถิ่นแปลกดินแดน
เหมือนแม้นร่วมห้องจ้องมองตา
ปลูกรักร่วมกันแรกวันโพ้น
ห้วงกาลไกวโยนโหนข้ามหา
รดถ้อยร้อยคำชักนำมา
ต้องมนต์ภาษาพาสุขใจ
ดึงบ้างลากบ่อยคอยเกื้อกูล
น้ำตาอาดูรด่วนซับให้
ท้วงบ้างถามบอกออกปากไป
จึงรักแตกใบผลิช่อพราว
คำผูกใจพันเกี่ยวกันเข้า
ภาพเหย้าพอเยือนเลือนร้อนหนาว
ธาราวลีนี้ทอดยาว
ขอบคุณอีกคราว....ซึ้งไมตรี
เพรางาย มณีโชติ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
