"เอื้องแซะ...ของสูงล้ำค่าคนต่ำใต้ลุ่มฟ้าอย่าหมายได้ชมเชย"
ตำนานความรักที่ข้องเกี่ยวกับดอกไม้มีอยู่มากมาย เรื่องที่นำมาเล่าครั้งนี้คือเรื่องของ “เอื้องแซะ” แต่เดิมเบื้องโบราณแต่ก่อนมา "เอื้องแซะ" ถูกจัดว่าเป็นไม้ต้องห้ามของราชวงศ์ล้านนาเมื่อ ๗๐๐ กว่าปีที่แล้ว...
สาวเมืองเหนือนิยมนำดอกเอื้องมาแซมผม...ชายใดที่เอาเอื้องแซะแซมผมให้คนรักจะเป็นสิ่งที่ทำให้คนรักรู้ว่า
"เขารักเธอจริงและยกย่องเธอเสมอเหมือนที่เอื้องแซะเป็นของสูงก็ต้องคู่ควรกับสาวเจ้า"
อ.มาลา คำจันทร์ ปราชญ์ล้านนาและกวีซีไรต์ ได้กล่าวถึงความสำคัญของ "เอื้องแซะ"
ที่มีต่อวิถีชีวิตของคนล้านนาไว้ว่า"...ดอกเอื้องแซะนั้นเป็นของสูงหายาก
ต้องใช้ความพยายามนาน ๆ ถึงจะได้เห็น ดังในสมัยรัชกาลที่ 7 เสด็จประพาสเมืองเชียงใหม่
ชาวลัวะชาวดอยต่างไปหาดอกเอื้องแซะมาถวายเพราะเป็นเอื้องที่มีกลิ่นหอมนานไม่เหมือนเอื้องทั่วไป
..แต่ก่อนไม่มีใครกล้าเด็ดเอื้องแซะ...เพราะถือว่าเป็นของสูงเป็นของสำหรับเจ้านายและเป็นดอกไม้พุทธบูชา
ไม่มีใครกล้านำมาปลูกมาเลี้ยงเพราะปลูกยากดูแลยาก แต่ในปัจจุบันนี้ไม่มีเจ้าไม่มีนายเหมือนแต่ก่อน
คนรุ่นใหม่ใครอยากได้ก็เด็ดมาเชยชมเอามาเป็นของตนเองจนได้ บางครั้งก็ไม่ได้คำนึงถึงกติกากฎเกณฑ์ของสังคมแต่อย่างใด
นอกจากดอกเอื้องแซะจะเป็นเครื่องบรรณาการระหว่างแม่ฮ่องสอนสู่เมืองเชียงใหม่
ยังเป็นเครื่องบรรณาการของ "ล้านนา"เพื่อมอบให้แก่ "กรุงรัตนโกสินทร์" อีกด้วย
ดังนั้นเอื้องแซะจึงเป็นสัญลักษณ์ที่ลึกลับ มีเสน่ห์ เป็นดอกไม้ต้องห้าม เป็นของสูงบนภูสูง..."
..แม่หญิงกุสุมา..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
