เธอเหมือนม้าเคยขี่มิเคยผ่อน
ฉันเหมือนไม้ผุพังที่ริมดอน
ดอกกระเจียวช่ออ่อนจะเบิกบาน
อันกวีมีกลการด้นกลอน
แยบยลซ่อนคุณหนู - บางแก่นสาร
อ้างภูเขา ต้นไม้ ทะเล ธาร
สุขสำราญธรรมชาติ - ธรรมดา
พวกผู้ใหญ่ประสบการณ์อ่านจึงรู้
ที่ซ่อนอยู่เป็นเรื่องราวอันเดียงสา
อนิจจา วะตะสังขารา
ปล่อยวางเถอะเจ้าข้า ! โลกแห่งธรรม






ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า