ยามเดือนเพ็ญ เย็นตา ฟ้าไร้เมฆ
งามปานเสก นวลใย ชวนไห้หวน
เทียบพักตรา สุดาขวัญ ให้รัญจวน
ดั่งเชิญชวน ยวนจิตต์ จุมพิตปราง
ฟ้าครึ้มฝน หม่นหมาง จันทร์ร้างหาย
เมฆมากมาย สายฟ้า มาพาดขวาง
เดือนไม่เห็น เช่นผ่านมา พาจืดจาง
เปรียบพักตร์นาง พรางช่วย ด้วยหนวดขน .../
บูรพาท่าพระจันทร์