ดอกยี่เข่ง
"ลำดวนดอกดกตกเต็ม
ยี่เข่งเข็มสารภียี่โถ
รสสุคนธ์ปนมะลิผลิดอกโต
ดอกส้มโอกลิ่นกล้าน่าดม"
(บทละครเรื่อง อิเหนา - รัชกาลที่ ๒)
ยี่เข่งมีถิ่นกำเนิดในจีนและญี่ปุ่น
กระจายพันธุ์ทั่วไปทั้งในเขตร้อนและเขตหนาว
นิยมปลูกเป็นไม้ประดับเพราะสวยงาม
ทนแล้งได้ดี และเจริญเติบโตค่อนข้างช้า
ไม่มีปัญหาในเรื่องขนาดและสัดส่วนเมื่อนำมาใช้ในการจัดสวน
ในการดูแลรักษา ควรหมั่นตัดแต่งกิ่ง จะทำให้ได้ทรงพุ่งสวยงามและดอกดก
การที่กล่าวถึงยี่เข่งในบทพระราชนิพนธ์เรื่อง อิเหนา
เป็นหลักฐานที่แสดงว่า พันธุ์ไม้ชนิดนี้น่าจะนำเข้ามาในตอนต้นสมัยรัชกาลที่ ๒
และปลูกประดับไว้ในบริเวณพระราชวัง มากกว่าที่จะนำเข้ามาตอนปลายรัชกาลที่ ๓
ตามที่พระยาวินิจวนันดรได้เขียนไว้ในตำนานไม้ต่างประเทศในประเทศไทย
ส่วนผู้ที่นำเข้ามาน่าจะเป็นชาวจีนนั่นเอง
(WWW.guru.sanook.com)
ดอกยี่เข่ง มี ๓ สี
สีม่วง สีชมพู สีขาว
ดอกสวย แต่ไร้กลิ่น
ดอกเธอบอบบาง
ออกเป็นช่อสวย
เอาไปทำอะไรก็ไม่ได้เพราะเธอบอบบาง
เธอออกมาเพื่อให้เราได้ชื่นชมเธอเท่านั้น
บานให้พอใจเลยนะ "เจ้ายี่เข่งแสนสวย"
(WWW.Bloggang.com)
รักดอกยี่เข่งอย่างบังเอิญ
มีความเชื่อสถานเดียว จะร่ำจะรวยได้ก็ขายเธอทั้งต้นเท่านั้น
คุณดาว จะรับกี่ต้นคะ
พี.พูนสุข
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
