.jpg)
จากเกนติ้งไปโกตาสุดว้าเหว่
ต้องหันเหถึงท่าเมื่อฟ้าสาง
เสียงสายลมพัดไกวเหมือนใครคราง
เราต้องร้างห่างกันแสนหวั่นใจ
การเดินทางจากแผ่นดินอาจสิ้นสุด
แต่รักเราไม่รู้หยุดตรงจุดไหน
รู้เพียงว่าถ้าต้องพรากจากกันไป
ฉันจะอยู่อย่างไรเมื่อไร้เธอ
--ณัชชา--
ต้องหันเหถึงท่าเมื่อฟ้าสาง
เสียงสายลมพัดไกวเหมือนใครคราง
เราต้องร้างห่างกันแสนหวั่นใจ
การเดินทางจากแผ่นดินอาจสิ้นสุด
แต่รักเราไม่รู้หยุดตรงจุดไหน
รู้เพียงว่าถ้าต้องพรากจากกันไป
ฉันจะอยู่อย่างไรเมื่อไร้เธอ
--ณัชชา--
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
