[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พี.พูนสุข]

                  กลบทอักษรนกกางปีก กับ กลบทรักร้อย  คนละอย่างกันค่ะ  ดูตัวอย่างนะคะ


                                                                                                                             โอ้จอมขวัญขวัญจอมสุรางค์ศรี
                       ระลึกคำคำระลึกตรึกทวี                    เพราะบุญมีมีบุญหนุนน้ำใจ
                       ได้มองเนตรเนตรมองเหมือนต้องศร      จะนั่งนอนนอนนั่งคลั่งหลงใหล
                       ฝันละเมอละเมอฝันทุกวันไป              ต้องนอนไข้ไข้นอนสะท้อนทรวง.
                         
                          ทำเป็นกลอักษร :                                                         โอ้จอมขวัญสุรางค์ศรี
                                                          ระลึกคำตรึกทวี                  เพราะบุญมีหนุนน้ำใจ
                                                          ได้มองเนตรเหมือนต้องศร     จะนั่งนอนคลั่งหลงใหล
                                                          ฝันละเมอทุกวันไป              ต้องนอนไข้สะท้อนทรวง. 
 
                                                             

                          กฎ :                             ๑. ในวรรคหนึ่งๆ ต้องให้มีสัมผัสซ้ำคำกัน ๒ คู่  จะอยู่ตอนหนึ่งตอนใดก็ได้  ตามปรกติมักจะอยู่ระหว่างคำที่ ๑ ถึงคำที่ ๕
                                    หรือที่ ๖  แต่ต้องเรียงติดกัน ๔ คำ 

                                           ๒. เมื่อจะทำเป็นกลอักษรนกกางปีก  ให้ตัดคำที่ ๒ ของแต่ละคู่ออก  เหลือไว้แต่คำหน้า  วรรคหนึ่งคงมี ๕ คำบ้าง  ๖ คำบ้าง
                                    สุดแต่ว่าในวรรคนั้นๆ จะเป็นกลอน ๘  หรือกลอน ๙

                                           ๓. กลอนกลบทอักษรนกกางปีก  ให้สังเกตความดูว่าได้ตัดคำอะไรออก  และเหลือคำอะไรไว้  แล้วอ่านคำที่เหลือนั้นทวนกลับ
                                    อีกครั้งหนึ่ง  จึงจะได้ความ  คือนับถอยหลังขึ้นไป ๓ คำ แล้วจึงอ่านทวน.

                                              *** หลักภาษาไทย  ของ  กำชัย  ทองหล่อ   หน้า ๕๔๒


                                                                                                                                  พี.พูนสุข  บรรจงพิมพ์