ไม่รู้จัก จักพอ พ่อนักรัก
ตามท้วงทัก ทักถาม ความไฉน
มิมีสัก สักหญิง อิงแนบใจ
ที่เห็นอยู่ อยู่ใกล้ ใครกันนะ
ร้อยกรองกานท์ กานท์หวาน หวานสนิท
แอบเจือพิษ พิษซ่อน อ้อนออดซะ
ยังมาบอก บอกไม่ ใช่รักอ่ะ
แล้วใครจะ จะเชื่อ เหลือเฟือรัก..
"สุนันยา"
เชื่อไม่ได้..ได้ใจแล้วหน่ายหนี
พ่อตัวดี..ดีแตกแจกหาญหัก
กลร้อยเล่ห์..เล่ห์ลวงดวงทายทัก
พ่อฟูมฟัก..ฟักพิษในจิตตน
หว่านคำหวาน..หวานไปไม่มีหยุด
ไม่อาจฉุด..ฉุดรั้งครั้งสับสน
บอกรักสาว..สาวเบื่อให้เหลือทน
แจกจ่ายจน..จนใจในตัวเอง
พระอาทิตย์อัสดง
ยากจะเชื่อ เชื่อได้ มองไม่เห็น
ดั่งที่เป็น เป็นอยู่ ปู่ข่มเหง
ไม่มีรัก รักจริง ทิ้งให้เซ็ง
ไม่สวยเจ๋ง เจ๋งจัง นั่งเดียวดาย
หลงคำคม คมรัก ฝากเป็นพิษ
รู้สึกผิด ผิดหวัง ยังไม่หาย
ไม่ควรเชื่อ เชื่อคำ พร่ำน้ำลาย
สิ้นความหมาย หมายรัก หักใจลา...
"สุนันยา"
ดั่งที่เป็น เป็นอยู่ ปู่ข่มเหง
ไม่มีรัก รักจริง ทิ้งให้เซ็ง
ไม่สวยเจ๋ง เจ๋งจัง นั่งเดียวดาย
หลงคำคม คมรัก ฝากเป็นพิษ
รู้สึกผิด ผิดหวัง ยังไม่หาย
ไม่ควรเชื่อ เชื่อคำ พร่ำน้ำลาย
สิ้นความหมาย หมายรัก หักใจลา...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
