[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กามนิต]

อีศาน

ในฟ้าบ่มีน้ำ	ในดินซ้ำมีแต่ทราย
น้ำตาที่ตกราย	ก็รีบซาบบ่รอซึม
แดดเปรี้ยงปานหัวแตก	แผ่นดินแยกอยู่ทึบทึม
แผ่นอกที่ครางครึ้ม	ขยับแยกอยู่ตาปี
มหาห้วยคือหนองหาน	ลำมูลผ่านเหมือนลำผี
ย้อมชีพคือลำชี	อันชำแรกอยู่รีรอ
แลไปสดุ้งปราณ	โอ้!อิศาน ฉะนี้หนอ
คิดไปในใจคอ	บ่ค่อยดีนี้ดังฤา
พี่น้องผู้น่ารัก	น้ำใจจักไฉนหือ
ยืนนิ่งบ่ติงคือ	จะใคร่ได้อันใดมา
เขาหาว่าโง่เง่า	แต่เพื่อนเฮานี่แหละหนา
รักเจ้าบ่จางฮา	แลเหตุใดมาดูแคลน
เขาซื่อซิว่าเซ่อ	ผู้ใดเน้อนะดีแสน
ฉลาดทานเทียมผู้แทน	ก็เห็นท่าที่กล้าโกง
กดขี่บีฑาเฮา	ใครนะเจ้า? จงเปิดโปง
เที่ยววิ่งอยู่โทงโทง	เทียวมาแทะให้ทรมาน
รื้อคิดยิ่งรื้อแค้น	ละม้ายแม้นห่าสังหาร
เสียตนสิทนทาน	ก็บ่ได้สะดวกสบาย
ในฟ้าบ่มีน้ำ	ในดินซ้ำมีแต่ทราย
น้ำตาที่ตกราย	คือเลือดหลั่ง ลงโลมดิน
สองมือเฮามีแฮง	เสียงเฮาแย้งมีคนยิน
สงสารอิศานสิ้น	อย่าซุด, สู้ด้วยสองแขน
พายุยิ่งพัดอื้อ	ราวป่าหรือราบทั้งแดน
อิศานนับแสนแสน	สิจะพ่ายผู้ใดเหนอ?

อัศนี พลจันทร หรือ นายผี ประพันธ์บทกวี อีศาน ลงพิมพ์ใน สยามสมัย (ปีที่ 5 ฉ.256, 7 เม.ย.2495) กาพย์ยานี 11 แบบฉบับของนายผี กลายเป็นบทกวีลือเลื่อง เสมือนเป็นตัวแทนของนายผี ผู้คนได้ขนานนามนายผีเป็น มหากวีของประชาชน

ต่อมา ปี 2554 คณะกรรมการรางวัลพานแว่นฟ้าได้คัดเลือกให้เป็น 1 ใน 10 วรรณกรรมการเมืองรางวัลพานแว่นฟ้าเกียรติยศ