ยากจะหักห้ามกันฉันเผลอไผล
ความใกล้ชิดผลิดอกออกช่อใบ
ขยายใยเยื่อบางกลางใจนั้น
ยากหยุดยั้งรั้งใจให้เลิกคิด
ยิ่งใกล้ชิดยิ่งเพิ่มเริ่มหวาดหวั่น
เขาเจ้านาย...บอกใจไม่คู่กัน
กำแพงกั้นสูงหนา.....อย่าคิดปอง..
---สะเลเต---
ฟังเรื่องไป ให้เศร้า ชวนเราคิด
จำกัดสิทธิ์ ผิดไหม ทำใจหมอง
มากลัดกลุ้ม รุมเหงา ยามเฝ้ามอง
ด้วยขีดจอง กรองกั้น ขั้นความใน
มีอะไร ไขสู่ ประตูเถิด
อย่าบังเกิด เตลิดเกรง บรรเลงไห้
จะดีร้าย กลายหนัก สักปานใด
ให้มั่นใจ คุณงาม แห่งความดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
