เธอเอ่ยว่าเหงา
ขณะโทรรุกเร้า, เรารู้สึก
เธอมีฝันอันใดในเบื้องลึก
ใช่เหงาปากหรือคึกคะนองคำ
เธอยังบอกเล่า
แต่เรื่องเขาคนนั้นอยู่ร่ำร่ำ
ถึงหลากเรื่องหลายราวแต่ซ้ำซ้ำ
ทุกเรื่องที่เก็บงำ, เธอรำบาย
แท้เธอไม่เหงา
แต่อยากเล่ารู้สึก, ลึก, หลากหลาย
ในฉบับสับสนปนวุ่นวาย
ฉันรู้สายตาเธอเพ้อถึงใคร
แท้ฉันสิคนเหงา
เคยคอยเฝ้าคอยแคร์เธอแค่ไหน
ให้หมดใจ ก็ยัง ไม่ได้ใจ
อยากร่ำไห้, ต้องรอสายเธอวาง ...
กามนิต - ๑๗ ก.พ.๕๕
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
05 ธันวาคม 2025, 10:51:PM
|
|||
|
|||
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนเศร้า > กลอนเหงา > หัวข้อ: เหงา (ผู้ดูแล: ดิษฐา, แป้งน้ำ) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เหงา (อ่าน 4941 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email:





ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า