มาร้อยกล กลบท พจน์วิจิตร
นั่งครุ่นคิด คิดไป ไม่อยากฝืน
เรามืออ่อน อ่อนใจ ไม่กลมกลืน
ขาดความลื่น ลื่นคม สมอุรา
เขียนไม่คล่อง คล่องไม่จริง อิงมักง่าย
ขาดลวดลาย ลายคราม ความภาษา
ต่อตามใจ ใจคิด นิมิตมา
ขาดวิชา ชาติรส เพราะหมดภูมิ
สุนทรวิทย์
นั่งครุ่นคิด คิดไป ไม่อยากฝืน
เรามืออ่อน อ่อนใจ ไม่กลมกลืน
ขาดความลื่น ลื่นคม สมอุรา
เขียนไม่คล่อง คล่องไม่จริง อิงมักง่าย
ขาดลวดลาย ลายคราม ความภาษา
ต่อตามใจ ใจคิด นิมิตมา
ขาดวิชา ชาติรส เพราะหมดภูมิ
สุนทรวิทย์
มีเรื่องอาย อายมาก อยากบอกท่าน
"หาม"เราอ่าน อ่านดัง ฟังเป็นหูม
เราอ่านผิด ผิดไป ใจเต้นตูม
ณ.แชทรูม..รูม(room)นั้น ครั้นวานซืน.......ขอพึ่งหน่อยนะคะ น้องแกง
คิดกานท์กลอน วอนไว้ ให้ปลอบปลุก
ปลดเรื่องทุกข์ ทุกข์ถม ตรมหยิบยื่น
ปู่ถ่อมตัว ตัวเอง เกรงไม่คืน
ไม่เหมือนอื่น อื่นไหน ใครเก่งเกิน
สุเขียนด้วย ด้วยรัก ถักอักษร
ทั้งยังอ่อน อ่อนหัด ขัดขัดเขิน
แต่พอเขียน เขียนไป ไหงเพลิดเพลิน
จึงเชื้อเชิญ เชิญพร่ำ ลำนำกลอน
"สุนันยา"
ปลดเรื่องทุกข์ ทุกข์ถม ตรมหยิบยื่น
ปู่ถ่อมตัว ตัวเอง เกรงไม่คืน
ไม่เหมือนอื่น อื่นไหน ใครเก่งเกิน
สุเขียนด้วย ด้วยรัก ถักอักษร
ทั้งยังอ่อน อ่อนหัด ขัดขัดเขิน
แต่พอเขียน เขียนไป ไหงเพลิดเพลิน
จึงเชื้อเชิญ เชิญพร่ำ ลำนำกลอน
"สุนันยา"
คะนึงครวญ ครวญคร่ำ รำพันรัก
คะนึงนัก ขวัญศรี ศรีสมร
คะนึงหา หาใคร ใจเว้าวอน
คะนึงพร พรรัก จักมาเยือน
ถวิลยาม ยามฝัน นั่นมนต์ขลัง
ถวิลหวัง หวังภพใด หาใครเหมือน
ถวิลยล ยลถ้อย สร้อยดาวเดือน
ถวิลเลือน เลือนราง ห่างหายฤๅ...
พี.พูนสุข
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
